Tradycyjne aparaty składają się z zamków, które są przyklejane do koron zębów, łuku (metalowy drut ortodontyczny) oraz ligatur metalowych lub elastycznych (bezbarwnych lub kolorowych gumek).
Ich zastosowanie, mimo że powszechne, powoduje większe „dociskanie” drutu do zamka, a co za tym idzie ogranicza przesuwanie go w slocie (szczelinie zamka). Takie działanie powoduje powstanie większych sił tarcia, które mogą działać niekorzystanie na uzębienie oraz wywoływać większy dyskomfort i odczucia bólowe pacjenta .
Tych niedogodności możemy uniknąć stosując popularną w dzisiejszych czasach metodę leczenia wad zgryzu zwaną techniką niskiego tarcia, która wykorzystuje systemy zamków samoligaturujących (nieposiadających gumek) . Stosuje się w niej specjalne zamki z „klapkami”, które utrzymują łuk w odpowiedniej pozycji . Dzięki nim przesuwanie zębów odbywa się w sposób ślizgowy przy użyciu niewielkiej siły.
